Witte rijst met boontjes en kip is nog altijd het lievelingseten van de kinderen. In de zomer rennen ze het liefst op blote voeten buiten en iets pittigs noemen we nog steeds ‘pedas’. Al bijna 4 jaar geleden vertrokken we uit Indonesië, en toch zijn er nog die kleine, niet-Hollandse gewoonten te ontdekken bij onze kinderen. De taal waren ze helaas binnen een paar maanden al helemaal kwijt, maar na een pittige start, werd het leven in Nederland uiteindelijk ook ‘gewoon’ en fijn.
Ondertussen zijn we allemaal redelijk tot zeer ingeburgerd. De oudste drie zitten op de basisschool, de eerste zwemdiploma’s zijn binnen en hobby’s, kinderfeestjes en speelafspraakjes vullen onze kalender. Vanaf de buitenkant een doorsnee Nederlands gezin.
Maar achter het leven in het buitenland hebben wij nog geen punt gezet. We wisten dat de verhuizing naar Nederland tijdelijk zou zijn. Een periode om op te laden; opnieuw balans en focus te vinden voor ons als gezin. Onduidelijk was hoelang we hier zouden blijven en wat de volgende stap zou zijn. Maar in de afgelopen maanden is duidelijk geworden dat onze tijd hier een komma is. We zijn ons namelijk momenteel aan het voorbereiden om in de loop van dit jaar terug te keren naar Indonesië.
Reactie plaatsen
Reacties
Graag volg ik wat Sophie mee maakt