Fietsen, schaatsen, keelpijn en sporten; een kleine opsomming van wat typisch Hollandse dingen. Dingen die waarschijnlijk niet direct in je gedachten komen als je aan Bali denkt. Toch gaat deze blog daar over.
We hebben ondertussen de verjaardagen van onze meiden gevierd. Eylin is eind februari NEGEN jaar geworden en Sophie werd eind maart ELF. Ik weet niet hoe jullie een kinderverjaardag vieren, maar bij ons zijn familie en (school)vrienden een groot en belangrijk onderdeel van zo’n feestdag. Laten we die nou allebei niet hebben hier. Om er wel een speciale dag van te maken, mochten de meiden zelf de invulling van ‘hun’ dag kiezen. Eylin was er al snel over uit: fietsen langs het strand! Iets wat we in Nederland dagelijks deden (het fietsen dan), wordt hier een super speciale invulling voor een verjaardag.
Sophie koos er voor om te gaan schaatsen op een indoor-schaatsbaan. Allemaal een lange broek aan (hebben we hier nooit), sokken en een vestje (dat moesten we echt even opzoeken achterin de kledingkast) en gaan met de banaan. De kou was even wennen en het gladde ijs ook, maar we hebben ons heerlijk een ochtendje vermaakt. Sophie en Eylin hadden in Nederland al eens op het ijs gestaan, de jongens nog nooit. Een hele ervaring dus en we hadden even het gevoel in een compleet andere wereld te stappen. De Balinese massage die de meiden en ik (Gerrianne) daarna kregen, bracht ons gauw weer terug op het tropische Bali.
Helaas hebben de griepjes, verkoudheden en keelpijn ons hier ook gevonden. De afgelopen weken zijn we om en om ziek(jes) geweest. Eylin heeft zelfs zo veel last van haar keel en oren gehad, en daarbij maar weinig energie om lekker te spelen en te leren, dat we met haar naar de dokter gingen. Na het bloedprikken werd dengue vermoed, ook wel bekend als knokkelkoorts. De dag erna gingen we daarom opnieuw naar het ziekenhuis om bloed te prikken (arme Eylin), maar gelukkig bleek het geen dengue. We zijn ondertussen al een paar weken verder en de klachten blijven hetzelfde. In Nederland zouden we waarschijnlijk wat meer hebben aangestuurd op het verwijderen van haar keelamandelen, maar we weten niet hoe dat hier gaat. Dat dingen hier anders gaan dan we gewend zijn, vinden we vaak leuk. Maar in sommige gevallen maakt het je vooral onzeker.
Andere dingen die we in Nederland vrij gewoon vonden, was het zoeken (en vinden) van hobby’s voor de kinderen. Ze hebben verschillende sporten geprobeerd in Nunspeet en de meiden hebben er hun zwemdiploma’s gehaald. Aangezien er op Bali een grote populatie expats (voornamelijk uit Australië en Rusland) woont, is er hier ook van alles mogelijk. Dat is een groot verschil met toen we nog in West-Kalimantan woonden. De uitdaging is wel dat de meeste van deze activiteiten en sporten in een ander deel van Bali zijn dan waar wij wonen. Niet even op je fietsje om naar dansles te gaan dus. Maar toen we vorig weekend Sophie zagen stralen tijdens de dansshow waaraan ze deelnam, was het alle uurtjes in de auto en het wachten tijdens de lessen MEER dan waard.
Rruim 9 maanden sinds onze verhuizing is het settelen nog steeds in gang. Zo ontdekten we laatst dat er een gymzaal blijkt te zijn in onze wijk! Sophie en Judah staan elke zaterdagmiddag te springen (letterlijk op de trampolines) om weer naar de gymnastiekles te gaan. En als kers op de taart ontdekten we dat Eylin binnenkort waarschijnlijk kan beginnen met paardrijlessen. Ook dicht bij huis. Deze dingen zijn zo goed (en nodig) om ons meer thuis te voelen hier! Met af en toe wat leuke, typisch Hollandse uitjes die ons even weer aan ons andere thuis doen denken...
Reactie plaatsen
Reacties
Wow geweldig dat er toch wat "Hollandse" dingen beleeft kunnen worden 😄 en wat leuk dat de jongens uitgerekend in Bali op het ijs staan 😂 best bizar eigenlijk. Ik bid dat jullie snel de ziektes en daarbij komende ongemakken achter jullie mogen laten.
Veel liefs vanuit het altijd zonnige Nunspeet ❤️😜
Ja dat mis ik heel erg, dat je je kind niet onder een sport kan laten gaan hier in Kalimantan. Alicia had dat ook zo graag gewild, zelfs paardrijden.
Maarja, ben zo dankbaar dat ik/wij hier mogen leven/zijn.
Geniet