Is het je ooit opgevallen dat je gebeurtenissen koppelt aan een seizoen? Iets gebeurde in de zomer, of toen het zo vroor ’s nachts. En je weet nog de laatste keer dat je inkopen deed in een bepaalde stad, want dat was voor Sinterklaas. Dat je op deze manier je herinneringen kunt plaatsen in een soort van tijdsschema, was ik me nooit bewust van. Totdat we verhuisden naar een land waar het altijd zomer is. En dan blijkt het best lastig om te onthouden wanneer iets ook alweer gebeurde. Zo wonen we op dit moment al 5 maanden op Bali en met de zomermaand in Nederland erbij gerekend, worden we al een half jaar lang omringt door 30+ graden. Daar hoor je ons niet over klagen trouwens, maar wanneer waren opa en oma ook alweer op bezoek en wanneer waren we toch begonnen met homeschooling? Dat we via social media het een en ander meekrijgen van Sinterklaas die Nederland weer gevonden heeft, blijft dan ook heel bijzonder vanuit een temperatuur die je automatisch aan juli/augustus koppelt.
Naast nieuwe gewoontes en ontdekkingen, zijn er ook dingen waar we al heel snel (weer) aan gewend zijn geraakt. Het eten van rijst, twee keer op een dag – zeven dagen in de week, bijvoorbeeld. Een enkele keer wordt er eens gevraagd of we wat anders kunnen eten, maar meestal wordt er flink opgeschept van de nasi putih (witte rijst) en genieten ze er heerlijk van om dat met hun hand naar binnen te mogen werken. En dat het hier eigenlijk nooit regent, daar zijn we ook enorm aan gewend. De afgelopen weken valt er -eindelijk- af en toe eens een buitje. De kinderen rennen dan naar buiten om de regendruppels te kunnen voelen. Vergelijkbaar met de eerste keren dat ze in Nederland sneeuw zagen vallen. We verwachten dat er gauw meer regen komt, en vermoeden dat het plezier ervan dan vast minder wordt.
Reizen wordt ook regelmatig gedaan. Vooral Chris is de afgelopen maanden al verschillende keren op pad geweest. Netwerken worden opgebouwd en trainingen gevolgd. Binnenkort schrijven we weer een nieuwsbrief waarin je daarover meer zal lezen. Reizen als gezin hebben we sinds eind juni, toen we naar Bali verhuisden, nog niet meer gedaan. Maar de eerste reis die we met elkaar gaan maken staat voor de deur. Een reis waar we al jaren naar uit hebben gekeken: we gaan terug naar het dorp in Kalimantan (Borneo) waar we zolang gewoond hebben! We hopen er een week te kunnen genieten van het weerzien van oude vrienden, collega’s en natuurlijk de kinderen en jongeren die bij ons in huis hebben gewoond. Aan het eind van deze 2-weekse reis, vliegen we via Maleisië weer terug naar huis. Op deze manier hopen we bij aankomst op Bali eindelijk ons visum te kunnen ontvangen.
Op Instagram zullen we het een en ander posten over onze tijd in Kalimantan, en als het lukt schrijf ik binnenkort meer over alle herinneringen en nieuwe ervaringen van deze speciale reis!
Reactie plaatsen
Reacties
Zo spannend voor jullie allemaal! Judah en Boaz zullen er waarschijnlijk het minst van snappen.... maar aan het rijst eten en de taal en de temperatuur zijn ze inmiddels al wel gewend ! Veel plezier daar en de hartelijke groeten aan alle bekenden!
Geniet van jullie reis en ook daarna weer het thuis komen