In Nederland is de zomervakantie (voor de meesten) deze week begonnen.
Hier is die net voorbij. ’s Ochtends om 7 uur start de Indonesische basisschool, zes dagen in de week. Wij doen het nog even rustig aan voor we met het nieuwe schooljaar beginnen.
In Nederland gaan veel mensen op vakantie, soms in eigen land – vaak naar het buitenland.
Hier gaan Balinezen zelden het eiland af. Wel vertrekken ze soms naar ‘hun’ dorp (kampung), om bij familie te zijn. Wij maken deze weken een aantal uitstapjes om wat meer van Bali te zien.
In Nederland spreken we graag met familie af, of spelen de kinderen bij hun vrienden.
Hier zien we elke zondag een groep lieve mensen die we steeds wat beter leren kennen. Maar ook hebben we via zoom fijne gesprekken met collega’s of andere betrokken mensen. En is de verbinding met andere gezinnen in het buitenland super waardevol.
In Nederland stappen we dagelijks op de fiets, voor een boodschap of om naar school te gaan.
Hier pakken we voor alles de auto of de motor. Dat laatste is zo leuk dat het altijd een discussie is wie er aan de beurt is om een ritje mee te mogen.
In Nederland komt drinkwater uit de kraan.
Hier kopen we grote tonnen water bij een winkeltje (warung) in de straat. Gas halen we daar ook en elektriciteit kopen we als een soort beltegoed.
In Nederland was je je kleren op 40 graden en je beddengoed op 60.
Hier komt er alleen koud water uit de kraan. Gelukkig is een droger niet nodig, want na een uurtje of 2 is de was weer gedroogd door de zon.
In Nederland trekken we een korte broek aan bij 20 graden en een zonnetje.
Hier pakken we ons vest als het een ‘koude’ ochtend is, met 25 graden.
In Nederland is warmte voor in de zomer (toch?!).
Hier lopen we het hele jaar op slippers en met een korte broek en T-shirt aan. Alhoewel, als je Judah heet gaat dat shirt vaak al binnen 5 minuten uit.
In Nederland zijn er weinig momenten dat we met ons hele gezin samen zijn. Kinderen naar school, Chris naar z’n werk. Sport, zwemles en andere afspraken.
Hier zijn we 24/7 samen. Soms een hele opgave, maar over het algemeen echt bijzonder en groeien we dichter naar elkaar toe.
In Nederland gingen de kinderen 5 dagen in de week naar school en had ik dan even mijn handen en tijd vrij voor andere dingen.
Hier leren we samen, de ene dag wat meer en wat langer dan de andere dag. Vaak gebruiken we lesboeken, maar soms ziet leren en ontwikkelen er heel anders uit.
Zo waren we laatst met elkaar naar een cacao- fabriek. We konden het hele proces bekijken en de cacao vruchten zien groeien. We hebben elk stapje van het proces uitgelegd gekregen én geproefd. Van de heerlijke zoete vrucht, tot de super bittere pit, en uiteindelijk de heerlijke chocola die ze in allerlei smaken weten te maken. Sjakie in de Chocoladefabriek is er niks bij!
In Nederland liggen duidelijk de wortels van onze kinderen, ook al hebben ze daar ‘maar’ 4 jaar gewoond. En is het gemis er. Vrienden worden enorm gemist. De verschillen zijn ook groot. En natuurlijk zijn er nog veel meer verschillen; zoals al het brood dat in Nederland gegeten wordt en die we hebben ingewisseld voor bordjes rijst. Toch mag verschil er zijn en kunnen we enorm genieten van al het mooie en bijzondere van het leven dat we nu leven. We zijn benieuwd wat het komende jaar allemaal mogen beleven!
Reactie plaatsen
Reacties
veel vergelijkingen , weinig overeenkomsten. Maar heel mooi en duidelijk om dit te lezen.
Wij missen jullie heel erg en toch voelt het ook dichtbij ( herkenning). Tot snel( over ongv 100 dagen?!?!
Supermooi blog weer Ger, helemaal nu wij er een beetje een beeld bij hebben hoe dat er allemaal uitziet bij jullie:)
Bij ons is juist de vraag: "Wanneer gaan we weer naar Bali papa?!" ze willen maar wat graag terug naar jullie toe!!!
Geniet van jullie verdere verkenning van Bali en we denken aan jullie!
Weer met interesse gelezen hoe het leven daar is voor jullie met alle ups en downs! Het verschil van de vakantieperiode vind ik opvallend, dat wist ik niet
Wat een super mooie blog. Bedankt dat je ons weer 'meeneemt' op jullie missie. Wij missen jullie ook enorm maar zijn tegelijk ook wel een beetje jaloers omdat jullie op zo'n prachtige plek op deze aarde mogen wonen. Veel zegen en een dikke kus en knuffel van ons.
Lieve Gerrianne, Chris en kids
Dat jullie al weer een jaar op Bali zijn, wat gaat dat hard. Ook al is het soms moeilijk, jullie houden vol en kijken vooral vooruit en naar de mooie en waardevolle dingen die jullie meemaken. Dank dat we mee mogen kijken in jullie leven daar. En wat die korte broek betreft, die hebben we hier nog niet erg vaak aan deze zomer.
Groetjes en Gods zegen.
t.Greet