De afgelopen weken was Hollands gezellig, met Jette en opa bij ons in huis. We werden overladen met lieve kaarten en kleurplaten van familie uit Nederland en verwend met allerlei lekkers (jep: snoep! Van tum-tummetjes tot aan koekkruimels...mmmmm!) . Met alle extra aandacht hadden de kids ook zeker geen moeite; voorgelezen worden, of zelf een boekje voorlezen aan opa, spelletjes spelen of een potje badminton. Opa draaide zo mee in ons gezin en ook Jette ‘schuift zo aan’. Het hoogtepunt voor de kinderen was het middagje dat opa ze verraste met een tripje naar McDonalds én ze mochten een kadotje uitzoeken in de mall. Herinneringen werden gemaakt, en wij hadden even wat tijd zonder de kinderen om ons heen.
Ondertussen is opa weer terug in Nederland en mag Jette nog een poos blijven 😉 Wat is het toch fijn om het lesgeven een beetje te kunnen verdelen! Twee jongens die tegelijkertijd - maar allebei op hun eigen tempo en niveau - leren lezen vraagt best een boel aandacht. Gelukkig kruipt Boaz graag bij Jette op schoot om weer een paar bladzijdes met haar te lezen. En ‘s middags kunnen Chris en ik samen even focussen op onze activiteiten, terwijl de kinderen zich in en om het huis vermaken met Jette. We ondernemen ook met elkaar van alles, zoals even naar het strand of het zwembad, waarbij Jette zich met de kinderen bezighoudt en ik me kan richten op andere werkzaamheden. Ideaal!
Met het homeschoolen kiezen we elke maand een thema waarover we van alles leren. Afgelopen maand was het thema ‘oceanen’ en konden we heel mooi in de praktijk een heleboel zien en ontdekken met elkaar. Zo gaaf om op deze manier te kunnen leren. We gingen samen met een bevriend Amerikaans gezin naar een museum over de oceaan. We leerden (in het Engels) over het koraal, de verschillende zeedieren die voorkomen rondom Indonesië en hoe we met elkaar beter kunnen zorgen voor het milieu. Wat een voorrecht om zo dicht bij de natuur te leven en zo’n uitgebreid ‘klaslokaal’ te hebben. En ondertussen blijken onze kinderen enorm gegroeid te zijn in hun Engels, wat ze blijkbaar ook ergens opgepikt hebben. Geen idee hoe ze op de Nederlandse cito’s zouden scoren, maar leren doen ze in ieder geval iedere dag!
Deze maand leren we over energie en daarvoor zouden we graag een tripje naar Nederland maken en alle windmolens en zonnepanelen van dichtbij bekijken. Dat stellen we toch maar even uit tot volgend jaar. Wij kunnen altijd nog alle elektriciteitskabels die boven - of gewoon ergens dwars door - de straat hangen, onderzoeken. En wellicht bedenken we nog iets om te doen met die enorme hoeveelheid water die met immense kracht omlaag valt als er weer een tropische bui op ons huis stort. Met af en toe een droge en soms zelfs een zonnige dag tussendoor, lijkt het regenseizoen richting z’n einde te gaan. En dat is ook echt nodig, gezien de enorme overstromingen die door heel Indonesië plaats vinden op dit moment. Zo lopen vrienden van ons in Kalimantan tot hun oksels door het water, gewoon in hun woonkamer. Ze slapen op ‘de vliering’, de ruimte onder het dak, waar ze droog kunnen liggen. Heftig om te horen hoeveel impact al deze regen heeft!
En zo lijkt onze wereld hier soms zo anders dan dat in Nederland, maar zijn er dan ook weer momenten - van bezoek of weersomstandigheden - die het verschil overbruggen. En je ‘thuis’ weten in 2 behoorlijk verschillende werelden, dat is toch ook wel heel bijzonder.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een spannende en prettige manier van vertellen en benoemen van alles wat jullie meemaken met elkaar! Ga zo door….maak er een boek van!!